Iدر یک مرد بالغ به طور متوسط تقریباً 5 لیتر (4.75 لیتر) خون وجود دارد که از حدود 3 لیتر (2.85 لیتر) پلاسما و 2 لیتر (1.9 لیتر) سلول تشکیل شده است.
سلول های خونی در پلاسما معلق هستند که از آب و مواد محلول تشکیل شده است، از جمله هورمون ها، آنتی بادی ها و آنزیم هایی که به بافت ها منتقل می شوند و مواد زائد سلولی که به ریه ها و کلیه ها منتقل می شوند.
گلبول های اصلی خون به عنوان گلبول های قرمز (گلبول های قرمز)، گلبول های سفید (لکوسیت ها) و پلاکت ها (ترومبوسیت ها) طبقه بندی می شوند.
گلبول های قرمز اجسامی ظریف، گرد و مقعر هستند که حاوی هموگلوبین، ماده شیمیایی پیچیده ای است که اکسیژن و دی اکسید کربن را انتقال می دهد.
همولیز زمانی اتفاق می‌افتد که غشای محافظ نازکی که گلبول‌های قرمز شکننده را در بر می‌گیرد پاره می‌شود و به هموگلوبین اجازه می‌دهد به داخل پلاسما فرار کند.همولیز می‌تواند در اثر برخورد خشن نمونه خون، ماندن تورنیکه برای مدت طولانی (باعث سکون خون) یا فشار دادن بیش از حد نوک انگشت در طول جمع‌آوری مویرگی، رقیق‌سازی، قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها، دمای شدید یا شرایط پاتولوژیک ایجاد شود.
هدف اصلی گلبول های سفید مبارزه با عفونت است.در یک فرد سالم، گلبول های سفید با افزایش تعداد و حذف عوامل بیماری زا به عفونت های جزئی پاسخ می دهند.پلاکت ها قطعات کوچکی از سلول های خاص هستند که به لخته شدن خون کمک می کنند.
پلاسما یا سرم ممکن است با سانتریفیوژ از سلول های خونی جدا شوند.تفاوت اساسی بین پلاسما و سرم این است که پلاسما فیبرینوژن (جزء لخته کننده) را حفظ می کند که از سرم حذف می شود.
سرم از خون لخته شده ای به دست می آید که با یک ضد انعقاد (ماده شیمیایی که از لخته شدن خون جلوگیری می کند) مخلوط نشده باشد.این خون لخته شده سپس سانتریفیوژ می شود و سرمی تولید می کند که حاوی دو نوع پروتئین است: آلبومین و گلوبولین.سرم معمولاً در لوله‌های قرمز/خاکستری، طلایی یا گیلاسی خالدار جمع‌آوری می‌شود و گاهی اوقات از لوله‌های قرمز رنگ استفاده می‌شود.
پلاسما از خونی به دست می آید که با یک ضد انعقاد در لوله جمع آوری مخلوط شده است و بنابراین لخته نشده است.این خون مخلوط ممکن است سپس سانتریفیوژ شود و پلاسمایی تولید کند که حاوی آلبومین، گلوبولین و فیبرینوژن است.
فاکتورهای انعقادی متعددی (فاکتور VIII، فاکتور IX و غیره) در لخته شدن خون دخیل هستند.چندین نوع مختلف از ضد انعقادها برای جلوگیری از لخته شدن با فعالیت این عوامل تداخل دارند.ممکن است برای نمونه های پلاسما، هم داروهای ضد انعقاد و هم مواد نگهدارنده لازم باشد.برای آزمایش سفارش شده باید از ضد انعقاد یا نگهدارنده مشخص شده استفاده شود.ماده شیمیایی برای حفظ برخی ویژگی های نمونه و کار با روش مورد استفاده برای انجام آزمایش انتخاب شده است.خون جمع آوری شده با یک ضد انعقاد مناسب برای آزمایش شرح داده شده ممکن است برای آزمایش های دیگر مناسب در نظر گرفته نشود.از آنجایی که مواد افزودنی قابل تعویض نیستند، لازم است که برای تعیین الزامات مجموعه مناسب برای آزمایش سفارش داده شده، به قسمت مورد نیاز نمونه از توضیحات آزمایش فردی مراجعه کنید.
