● در مقایسه با PRP، هیچ افزودنی خارجی در تهیه PRF استفاده نمی شود، که از خطر رد ایمنی، عفونت متقاطع و اختلال عملکرد انعقادی جلوگیری می کند.تکنولوژی آماده سازی آن ساده شده است.این سانتریفیوژ یک مرحله ای است که فقط پس از انتقال خون به لوله سانتریفیوژ با سرعت کم سانتریفیوژ می شود.عنصر سیلیکون در لوله سانتریفیوژ شیشه ای پلیمریزاسیون فیزیولوژیکی فعال شدن پلاکت و فیبرین را ترویج می کند، شبیه سازی فرآیند انعقاد فیزیولوژیکی آغاز می شود و لخته های طبیعی جمع آوری می شوند.
● از منظر فراساختار، مشخص شد که ترکیب متفاوت ساختار مشبک فیبرین، ویژگی اصلی ساختاری دو فاز است و به وضوح از نظر چگالی و نوع متفاوت هستند.چگالی فیبرین با مقدار فیبرینوژن ماده اولیه آن تعیین می شود و نوع آن به مقدار کل ترومبین و سرعت پلیمریزاسیون بستگی دارد.در فرآیند آماده سازی PRP سنتی، فیبرین پلیمریزه شده مستقیماً به دلیل حل شدن در PPP دور ریخته می شود.بنابراین، هنگامی که ترومبین در مرحله سوم برای تقویت انعقاد اضافه می شود، محتوای فیبرینوژن به شدت کاهش یافته است، به طوری که چگالی ساختار شبکه ای فیبرین پلیمریزه شده به دلیل اثر اگزوژن، بسیار کمتر از لخته خون فیزیولوژیکی است. مواد افزودنی، غلظت بالای ترومبین باعث می شود که سرعت پلیمریزاسیون فیبرینوژن بسیار بالاتر از واکنش فیزیولوژیکی باشد.شبکه فیبرین تشکیل شده از پلیمریزاسیون چهار مولکول فیبرینوژن تشکیل می شود که سفت و فاقد خاصیت ارتجاعی است که برای جمع آوری سیتوکین ها و ترویج مهاجرت سلولی مناسب نیست.بنابراین بلوغ شبکه فیبرین PRF بهتر از PRP است که به حالت فیزیولوژیکی نزدیکتر است.
